weemoed hang soos ‘n bosluis aan die bors
stille beswymings oorval in ongenaakte snikke
sal ons stil bly?
sal ons soos lewende dood zombies net staar
terwyl ons stadig gestootskraap word na
die gapende abyss wat liefdevol wink
“kom, sterf in stilte, julle het nie meer stemme nie…”
op die straathoek staan sy en verkoop koeksisters
want sy het niks meer hoop as net dit nie
sy word gevloek
sy wil net ‘n kind vanaand voed
(c) 2013 allen simpson
foto deur Allen Simpson en Hanneliese Bredell
November 14, 2015 at 8:50 nm
Eina!Jy verwoord hierdie kwessie weereens briljant…”terwyl ons stadig gestootskraap word na die gapende abyss wat liefdevol wink”..sjoe!
LikeLiked by 1 person
November 15, 2015 at 7:52 vm
Baie dankie Bytjie… Dis ‘n baie teer onderwerp vir my en ds iets waaroor baie mense nie wil praat nie…
En soms net soms as ek so ‘n koeksister verkopertjie op die straat sien, kyk ek na die mense in hulle karre en sien die vrees in hulle oë…. want dit kan hulle word
LikeLiked by 1 person
November 15, 2015 at 12:19 nm
Dit kan maklik gebeur.Ek dink die vrees in die oë is eerder omdat die werklikheid so in mens se gesig is.
LikeLiked by 1 person
November 15, 2015 at 6:08 nm
beslis!
LikeLike
November 19, 2015 at 10:04 nm
Bytjie, die wolf het nou maar eenmaal die vermoë om briljant!!! met woorde eina onderwerpe aanteraak, wat mense geneig is om te maak of dit nie bestaan nie, om dit so onder sy lesers se aandag te bring!!!!
Neergepen soos net jy kan Wolfie!!
My ‘inval’ hier tussen die koeksisters is stroopsoet 😉 Wolfie vriend se hart is soo sag vir sy medemens, so mooi!!
LikeLiked by 2 people
November 20, 2015 at 8:56 vm
Julle skinder weer van my en maak my skaam met julle mooi komplimente
LikeLiked by 1 person
November 20, 2015 at 10:06 vm
Want jy verdien dit xxx
LikeLiked by 1 person
November 20, 2015 at 2:13 nm
aaawwwww xxxx
LikeLiked by 1 person
November 16, 2015 at 8:02 vm
Sjoe!
LikeLiked by 1 person
November 16, 2015 at 9:04 vm
uuuum… dankie?
LikeLiked by 1 person
November 16, 2015 at 9:13 vm
Dis pragtig geskryf Wolfie!
LikeLiked by 1 person
November 16, 2015 at 9:16 vm
Baie dankie. Dis ‘n teer plekkie in my hart.
Daar is so baie mense wat fudge en koekies op straat verkoop… in die moeilike tye veral.
Dit breek altyd my hart ‘n bietjie… jy weet mos wat ek bedoel….
LikeLiked by 1 person
November 16, 2015 at 9:21 vm
O ek weet so wat jy bedoel Wolfie.
Hier by ons is daar so verwaarloosde rooikop seuntjie wat ‘n houertjie lekkers verkoop om op ‘n “kriekettoer” te gaan. Hy toer ook die hele jaar. Breek my hart in skerwe.
Almal weet nou al hy toer nie, en ons almal het al aanvaar dis die mamma se enigste manier om kos in sy magie te kry, so ons ondersteun die toer die hele jaar. Die mamma staan altyd naby hom en fluister dankie as jy iets koop.
Die seer en vernedering in haar oë is vreeslik.
LikeLiked by 1 person
November 16, 2015 at 9:44 vm
… ek wens ek kan almal help wat so sukkel. Al sukkel ek self soms, het ek altyd iets vir hulle. En in my is dankbaarheid ook dat ek het wat ek het. Hoe min of hoe meer ek het, dit is alles genade.
LikeLiked by 1 person
November 16, 2015 at 9:54 vm
Net so Wolfie, dis net genade
LikeLiked by 1 person