Vroeg oggend rëen in simfonie
Trane uit skemeroggend lug
Weerlig doen ‘n impunduludans
Dondersange roep my terug
Na hunkering
Oggend koue hoendervel my
Iewers tjank my ou tefiebrak
‘N soloverdriet teen die nat
My koffie koud, blou vergete
In hunkering
Na jou melkkos en kaneel
Toe jy nog by my was
En my kon troos
Op ‘n koue dag
Al wat ek nou het
Is ‘n hunkering
(C) 2013 allen simpson
April 15, 2017 at 3:42 nm
Jy verlang jou ma…
Mooi nostalgiese woorde ❤
LikeLiked by 1 person
April 24, 2017 at 2:36 nm
Snaaks, nie na my ma verlang nie… was net lus om my lus vir kaneel vas te vang in woorde lol
LikeLiked by 1 person
April 18, 2017 at 8:16 vm
Raak jou woorde diep in my hart. Daar waar my moeder-herinneringe gekoester word.
LikeLiked by 1 person
April 24, 2017 at 2:37 nm
‘n Ma is nou maar eenmaal in die hart van kaneeel ne?
LikeLike